آلبوم عکس: گرافیتی و دیوارنویسی در افغانستان

در گذشته دیوارنویسی در افغانستان ساده و معمولاً تک رنگی بود. مثل این سرباز مجاهدین که روی دیوار نقاشی می کند تا وضعیت جنگ با روس ها را به نمایش بگذارد.

طالبان نیز از گرافیتی یا دیوارنویسی استفاده می کردند. در آن زمان این گروه برای پیش بردن اهداف خود از نوشتن روی دیوارهای شهر، موترهای شان و هر آن جای دیگری که می توانستند استفاده می کردند.

این سرباز ناتو در ولسوالی گرمسیر ولایت هلمند از مقابل دیوارنوشته باقی مانده از گذشته می گذرند.

در افغانستان نامزدان انتخابات نیز از گرافیتی و دیوارنویسی برای تبلیغات انتخاباتی شان استفاده می کنند. در جریان مبارزات انتخاباتی در و دیوار شهر پر می شود از شعارهای تبلیغاتی. این شعارها اغلباً بعد از انتخابات نیز پاک نمی شوند و همانجا باقی می مانند.

همچنان برخی نهادهای آموزشی و گروه های سیاسی نیز تبلیغات و پیام های خود را از این طریق به مردم می رسانند. در حالی که برای این گونه تبلیغات باید اجازه شاروالی گرفته شود.

سرباز امریکایی در خانه ای که از پیش طالبان در ولسوالی ارغنداب ولایت قندهار گرفته شده است. "آغا گل" نوشته شده در این دیوار، شاید یادگاری یک عضو گروه طالبان در این خانه مورد استفاده شان باشد.

خشونت، جنگ و محدودیت های اجتماعی برای زنان از موضوعات گرافیتی امروزی در کابل است.

حالا گروه هایی از جوانان با رنگ و ابزار جدید، طرح های تازه ای از گرافیتی را ارائه می کنند. مثل این خانم به نام شمسیه حسینی که در کابل نقاشی برای مبارزه با خشونت علیه زنان نقاشی می کند.

در بعضی کشورها مثلا در آلمان نوشتن و نقاشی کردن بر دیوارها ممنوع است. اما با آن هم همه جا گرافیتی به چشم می خورد، مخصوصا در ایستگاه قطارها. این موضوع باعث شده است که اداره خط آهن این کشور برای جلوگیری از این کار در ایستگاه های قطار کمره های نظارتی بیشتری را نصب کند.